Όπου υπάρχουν άνθρωποι, η ρύπανση εμφανίζεται, μια κατάρα για τη γη;

Όπου υπάρχουν άνθρωποι, η ρύπανση εμφανίζεται, μια κατάρα για τη γη;

Τα ανθρώπινα όντα καταλαμβάνουν τον πλανήτη, την κατάκτηση και με την επιφύλαξη, χρησιμοποιεί προς όφελός τους, αλλά σε κάθε δράση υπάρχει μια δευτερεύουσα και αρνητική επίδραση που επεκτείνεται και μεγαλώνει την απληστία και την επιθυμία να εξαγάγετε το τελευταίο πόρο για να ικανοποιήσουν την απληστία τους και ανόητο Η ρύπανση που μεγαλώνει χωρίς να σταματήσει και βρίσκεται στα πιο ανυποψίαστα μέρη.

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι άνθρωποι έχουν ρίξει εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων στο περιβάλλον. Τα πλαστικά που παράγονται από πετρέλαιο χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να αποσυντεθούν. Εν τω μεταξύ, μολύνουν τα νερά, τα δηλητηριώδη ζώα και εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα.

Στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, υπάρχει το Great Pacific Garbage Patch, μεγαλύτερο από την πολιτεία του Τέξας, με 696.241 km2. Υπάρχουν μπαλώματα σκουπιδιών σε άλλους ωκεανούς, Ινδούς και Ατλαντικούς. Για NOAA (Εθνική Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας) δεν είναι «Great Pacific Garbage Patch» ομοιογενείς μάζες, αλλά απλώνονται σαν ένα γαλαξία. Στην πραγματικότητα, αν ήταν νησιά, θα αρκούσε να σηκώσουμε τη ζύμη και να την αφαιρέσουμε. Οι επιστήμονες του SES υπολόγισαν ότι υπάρχουν 580.000 τεμάχια πλαστικού ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στον Ατλαντικό.

Το πλαστικό που εισέρχεται στον ωκεανό προέρχεται από πλοία και πλατφόρμες που βρίσκονται στην ανοικτή θάλασσα (20%). το υπόλοιπο προέρχεται από σκουπίδια που ρίχνονται στη θάλασσα, που συλλέγονται από τις παλίρροιες στην παραλία και σκουπίδια που ρίχνονται σκόπιμα.

Τα πλαστικά δεν βιοαποικοδομούν, διασπώνται σε μικρά κομμάτια που καταναλώνονται από ψάρια και θαλάσσια θηλαστικά. Όταν ο αφρός πολυστυρενίου διασπάται σε μικρότερα μέρη, τα συστατικά βυθίζονται στον ωκεανό, οπότε ο ρύπος εξαπλώνεται σε όλη τη θάλασσα. Η άμεση τοξικότητα των πλαστικών προέρχεται από μόλυβδο, κάδμιο και υδράργυρο. Αυτές οι τοξίνες έχουν βρεθεί σε πολλά ψάρια και είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Ο φθαλικός διαιθυλεξυλεστέρας (DEHP) είναι τοξικός καρκινογόνος παράγοντας. Άλλες επιδράσεις, εκτός από τους καρκίνους, αποκαλύπτονται σε γενετικές ανωμαλίες, σφάλματα ανοσοποιητικού συστήματος και προβλήματα ανάπτυξης παιδιών. Άλλα τοξικά πλαστικά, BPA ή δισφαινόλη-Α, που χρησιμοποιούνται σε πλαστικές φιάλες και υλικά συσκευασίας τροφίμων επηρεάζουν την ανθρώπινη ορμονική λειτουργία.

Οι θάλασσες δεν είναι οι μόνες χώροι υγειονομικής ταφής για τα ρυπογόνα σκουπίδια. Οι λεκάνες των ποταμών, των λιμνών, των πόλεων και των γύρω περιοχών, ακόμη και του εξωτερικού χώρου επηρεάζονται. Οι πόλεις είναι "φυσικές αποθήκες σκουπιδιών", αλλά, Τι συμβαίνει σε μέρη μακριά από τις πόλεις; Κανείς δεν θα πίστευε ότι το Έβερεστ είναι μια χωματερή σκουπιδιών τόσο επικίνδυνη όσο και τα απορρίμματα σκουπιδιών σε μολυσμένες πόλεις και παραλίες.

Το όρος Everest, στα 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ήταν το πιο μοναδικό μέρος στη Γη και ίσως το πιο καθαρό. μέχρι τις 29 Μαΐου 1953, όταν ο Edmund Hillary και ο οδηγός Tenzing Norgay κατέκτησαν τη σύνοδο κορυφής. Τώρα, αυτό το βουνό υποφέρει τις επιθέσεις ενός ανθρώπου χωρίς περιβαλλοντική συνείδηση ​​που γεμίζει τα σκουπίδια και τα περιττώματα σε όλες τις πλαγιές του.

Τον Μάιο του 2018, η κινεζική εφημερίδα παγκόσμια φορές αναφερθεί σε μια αποστολή των 30 ανθρώπων που είχαν ως στόχο να καθαρίσει το λόφο σε πλήρη αναρρίχηση σεζόν, με μελαγχολική αποτελέσματα: μεταξύ Απριλίου και Μαΐου, συγκεντρώθηκαν 8,5 τόνοι αποβλήτων (σκηνές, μπουκάλια οξυγόνου, κυλίνδρων αερίου, χιλιομέτρων σχοινιών, κονσερβών τροφίμων και εγκαταλελειμμένων πτωμάτων). Από τα συνολικά απορρίμματα που συλλέχθηκαν, οι 2,3 τόνοι αντιστοιχούσαν μόνο σε κατεψυγμένα ανθρώπινα περιττώματα, πράγμα που δείχνει ότι το Everest είναι ένα αποχωρητήριο στα ύψη.

Στον καταυλισμό βάσης (ύψος 5.350 μέτρων), τα υπολείμματα συλλέγονται και μεταφέρονται σε χαμηλή περιοχή όπου επεξεργάζονται σωστά. στις πιο μακρινές βάσεις οι άνθρωποι σκάβουν στο χιόνι για να κρύψουν τα κόπρανα και τα ούρα. Σύμφωνα με το The Washington Post, από τους ορειβάτες εποχής δημιουργούνται 12 τόνοι ανθρώπινων περιττωμάτων, τα οποία "αποθηκεύονται" κάτω από το χιόνι. Mountain snowmelt μεταφέρει περιττώματα να καταυλισμούς βάση διακινδυνεύοντας την υγεία της τήξης ορειβάτες με πάγο για να καταναλώνουν σαν το νερό. Το 2012, η ​​μόλυνση των πηγών ύδατος είχε ήδη προειδοποιηθεί. το 2013, ένας γνωστός δημοσιογράφος και ορειβάτης, δήλωσε ότι οι ίδιοι οι ορειβάτες αποφεύγεται βράσει το χιόνι πόσιμο νερό για το φόβο του να πάρει μια μόλυνση. Τώρα, οι αρχές αναζητούν πραγματικές λύσεις στο πρόβλημα. Η ιδέα είναι να κάψει τα βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα στην περιοχή του Έβερεστ και άλλοι παίρνουν στο Κατμαντού (πρωτεύουσα του Νεπάλ) για την παραγωγή αναμνηστικά. Ένα πιο περίπλοκο έργο, το έργο βιοαερίου του Monte Everest, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός βιοαντιδραστήρα για τη μετατροπή των περιττωμάτων σε υλικό κομποστοποίησης. Αναμένεται να λειτουργήσει έως το 2019.

Είναι χώρος ελεύθερος; Όχι, είναι επίσης ένας λιγότερο ορατός χώρος υγειονομικής ταφής, αργά ή γρήγορα τα αποτελέσματα θα γίνουν αισθητά.

Αναφορές

 

Estas son las islas de plástico que contaminan mares y océanos

31 enero, 20192 Vistas5 Min. de lectura

https://www.ecoportal.net/temas-especiales/estas-son-las-islas-de-plastico-que-contaminan-mares-y-oceanos/

Al monte Everest lo enferman: se está convirtiendo en una letrina Manuel Herrera. 15 junio, 2018

https://www.nacion.com/revista-dominical/al-monte-everest-lo-enferman/VFEUC57PMJADXIG54CWHQG6IB4/story/